اخبار صنعتی

نقش منیزیم

2022-02-14
بدن بزرگسالان حاوی 25 گرم منیزیم است که 20 درصد آن در استخوان ها همراه با کلسیم و فسفر است و بقیه در بافت های نرم و مایعات بدن توزیع می شود. محدوده طبیعی غلظت منیزیم خون 08-1.2 میلی مول در لیتر است.
غذاهای حاوی کلسیم، فسفر و پروتئین بیش از حد بالا هستند که می تواند بر جذب منیزیم تأثیر بگذارد. منیزیم عمدتاً در روده کوچک جذب شده و از طریق مدفوع دفع می شود.
منیزیم بخش مهمی از انواع آنزیم ها است، به ویژه بسیاری از آنزیم های مربوط به انتقال انرژی برای شرکت در فعال سازی به یون های منیزیم نیاز دارند. منیزیم همچنین در سنتز عوامل ژنتیکی و هدایت عصبی عضلانی نقش دارد. منیزیم همچنین متابولیسم قند و پروتئین را تقویت می کند. تکثیر و رشد سلولی را تقویت می کند؛ در تنظیم فسفر خون توسط کورتیکواستروئیدها شرکت می کند. دیواره رگ های خونی را گسترش می دهد و اثر آرام بخشی دارد.
منیزیم در انواع غذاها همه جا وجود دارد و رژیم غذایی عمومی باعث کمبود منیزیم نمی شود. غذاهای غنی از منیزیم عبارتند از گندم، برنج جو، جو برنج، لوبیا، گندم، گردو، سویا، کاکائو، غذاهای دریایی، لوبیا، نخود و غیره. جذب ضعیف روده ای یا دفع بیش از حد ادرار می تواند باعث کمبود منیزیم شود.

نیاز روزانه منیزیم: 350 میلی گرم برای بزرگسالان، 300 میلی گرم برای زنان و افزایش برای ورزشکاران. اسهال مزمن طولانی مدت باعث دفع بیش از حد منیزیم می شود که می تواند منجر به کمبود منیزیم شود. کمبود منیزیم عمدتاً بی‌قراری، انقباض عضلانی، از دست دادن اشتها و تشنج را در کودکان خردسال نشان می‌دهد. مصرف بیش از حد منیزیم می تواند باعث استفراغ، اسهال، مشکل در تنفس و اختلال در عملکرد کلیه و مثانه شود.





We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies. Privacy Policy
Reject Accept